Καμία δίωξη στους 8 της 17ης Οκτώβρη...

Η Φύση του κράτους είναι να δολοφονεί
είτε με μπλε είτε με πράσινες κουκούλες…

Στις 26 Σεπτέμβρη το κράτος δια χειρός αστυνομίας δολοφονεί για ακόμη μία φορά. Ο άτυχος μετανάστης Μοχάμετ Καμράν Αντίφ ενώ βρίσκεται στην κατοικία την οποία διατηρούσε μαζί με άλλους πακιστανούς εργάτες, δέχεται την εισβολή μπάτσων που ξυλοκοπούν τόσο αυτόν όσο και τους συγκατοίκους του, ενώ στη συνέχεια οδηγείται στο Α.Τ. Νίκαιας ως ύποπτος για τον ξυλοδαρμό ανηλίκου από τον οποίο δεν αναγνωρίζεται ποτέ, εκεί τα βασανιστήρια συνεχίζονται, οι μπάτσοι τον κρατούν δεμένο πισθάγκωνα και τον χτυπούν με γκλοπ καθώς και του κάνουν ηλεκτροσόκ με καλώδια στα χέρια και στα γόνατα. Στη συνέχεια και εφόσον η μήνυση εναντίον του δεν ευσταθεί τον αφήνουν ελεύθερο, ενώ αναγκάζουν τον αδελφό του να υπογράψει ότι τον παρέλαβε υγιή. Λίγες μέρες μετά, υποκύπτει στα τραύματά του, στο διάστημα που μεσολάβησε ο Μοχάμετ Καμράν υποφέρει από τους πόνους αλλά παρά ταύτα οι συγγενείς του δεν τον μεταφέρουν σε νοσοκομείο φοβούμενοι άλλη μια πιθανή και αβάσιμη σύλληψη. Έτσι αντιλαμβανόμαστε την βαρβαρότητα του πρόσφατου δόγματος «δημοκρατία και πυγμή» της νέας «σοσιαλιστικής» κρατικής διαχείρισης.

Το Σάββατο 17 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε πορεία για το περιστατικό, καλεσμένη από αναρχικές συλλογικότητες και από τοπική συνέλευση. Στην πορεία 400 περίπου άτομα έκανα δημόσια την οργή τους για την δολοφονία. Φυσικά το παρών έδωσε μεγάλος αριθμός μπάτσων, από διάφορα σώματα, που τους «συνόδευε» από πίσω καθώς και στους παρακείμενους δρόμους. Η πορεία αφού πέρασε από το σπίτι του νεκρού μετανάστη κατευθύνθηκε προς το Α.Τ. της περιοχής. Αφού ο κύριος όγκος της πορείας πέρασε από εκεί, σύντροφοι επιτέθηκαν με πέτρες και πέταξαν κόκκινη μπογιά στις διμοιρίες έξω από το τμήμα, οι οποίες απάντησαν με βροχή από δακρυγόνα και επίθεση με τα γκλοπ κρατημένα ανάποδα για να προκαλούν μεγαλύτερη ζημιά. Ακολουθεί σύγκρουση σώμα με σώμα με αποτέλεσμα δύο τραυματισμούς και κάποιες συλλήψεις. Η πορεία παρόλα αυτά διατηρεί τη συνοχή της και φτάνει στο σημείο λήξης της. Εκεί γίνεται γνωστό ότι υπάρχουν και άλλες συλλήψεις από άτομα που είχαν ήδη φύγει από την πορεία.

Δεδομένων των γεγονότων αποφασίστηκε επιτόπου κατάληψη του δημαρχείου της Νίκαιας με σκοπό την πίεση για την απελευθέρωση αυτών που είχαν πιαστεί. Οι συλληφθέντες που τελικά ήταν 11 είχαν ήδη μεταφερθεί στην Γενικά Αστυνομική Διεύθυνση, οι 3 είχαν αφεθεί ελεύθεροι και για τους 8 είχαν συνταχθεί κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος. Το μεσημέρι της Κυριακής ανακοινώνεται η μετατροπή των κατηγοριών σε κακουργήματα για τους 5 από τους 8 συλληφθέντες σύμφωνα με τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο περί «απόκρυψης χαρακτηριστικών κατά την τέλεση αδικήματος που αφορά σε διατάραξη κοινής ειρήνης», δηλαδή το περίφημο ιδιώνυμο της κουκούλας καθώς και απελευθερώνεται ένας από τους συλληφθέντες μα κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος, ο οποίος ήταν τραυματισμένος. Με βάση τις εξελίξεις το βράδυ της Κυριακής αποφασίζεται η λήξη της κατάληψης και την Δευτέρα καταλαμβάνεται η πρυτανεία του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Εχθές (20 Οκτώβρη) συνεχίστηκε η διαδικασία των ανακρίσεων, η οποία αναμένεται να κρατήσει και τις επόμενες μέρες.

Αρκετά μέλη του Πασοκ πριν από τις εκλογές είχαν δηλώσει την «διαφωνία» τους απέναντι στον νόμο για τις κουκούλες. Φυσικά δεν τους πιστέψαμε ούτε στιγμή. Οι κυρίαρχοι πάντα θα προσπαθούν να οπλιστούν, νομικά και φυσικά, απέναντι σε καθένα και καθεμία που αντιστέκεται. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο πέρα από κοινή λογική για να αντιληφθεί κάποιος πως όταν φλομώνουν με τοξικά χημικά είναι φυσικό να καλύπτεσαι. Φυσικά δεν πιστέψαμε, ούτε στιγμή, τις δηλώσεις του Χρυσοχοΐδη που με στόμφο δήλωνε πως κάθε μπάτσος που θα χρησιμοποιούσε βία χωρίς λόγο σε πολίτες θα τιμωρούνταν με απόταξη. Οι εξουσιαστές πάντα θα υπερασπίζονται τα συμφέροντα τους, όποιας πολιτικής απόχρωσης και αν είναι. Δεν πρόκειται να βγάλουν τα δόντια από τα σκυλιά τους.

Από την άλλη υπάρχουν πολλές αποδείξεις πως για τους διαχειριστές του καπιταλισμού οι μετανάστες, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ανήκουν στην κατηγορία των υπανθρώπων. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως από την αρχή της χρονιάς έχουν υπάρξει 4 δολοφονίες μεταναστών από μπάτσους και λιμενικούς για τις οποίες τα ΜΜΕ επιμένουν να σιωπούν, χωρίς να μετράμε τους εργάτες που πεθαίνουν στα εργασιακά κάτεργα που είναι απαραίτητα για την περιβόητη «ανάπτυξη» μιας «ισχυρής Ελλάδας».

Δεν μπορούμε να σιωπούμε στα καθημερινά εγκλήματα που λαμβάνουν χώρα δίπλα μας, στις γειτονιές και στις πλατείες. Θα στεκόμαστε πάντα αλληλέγγυοι στους καταπιεσμένους, σε αυτούς που υποχρεώνονται στην εξαθλίωση για να συνεχίζει το καπιτα-λιστικό όνειρο. Δεν μπορούμε παρά να είμαστε δίπλα στους αιχμαλώτους αυτού του αγώνα.

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΗ ΜΑΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Αναρχικοί/ες, αντιεξουσιαστές/στριες
Για την αλληλεγγύη