Αμφιθέατρο 14 (2009)

ΜΑΣ ΚΡΕΜΑΣΑΝ ΚΟΥΔΟΥΝΙΑ

Σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος είναι διάχυτες οι σχέσεις – ρόλοι εξουσίας δασκάλων – καθηγητών απέναντι σε μαθητές – φοιτητές. Εκμεταλλευόμενοι τη θέση ισχύος τους, οι πανεπιστημιακοί καθηγητές εκβιάζουν σε πολλές περιπτώσεις (άμεσα ή έμμεσα) τους φοιτητές. Υποχρεωτικές παρακολουθήσεις, πελατειακές – παραπολιτικές σχέσεις, μαζικά κοψίματα σε εξεταστικές είναι μερικά από τα φαινόμενα που βιώνουμε καθημερινά στο πετσί μας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα «μεμονωμένα» αυτά περιστατικά, γίνονται κανόνας στο Πα.Μακ., κάτι που επιβεβαιώνει και η δομή και λειτουργία του νέου υπερπολυτελούς Αμφιθεάτρου 14. Για όσους δεν γνωρίζουν, στο συγκεκριμένο αμφιθέατρο είναι εγκατεστημένο ένα ηλεκτρονικό σύστημα, το οποίο σχεδιάστηκε έτσι ώστε όταν ο καθηγητής κλειδώνει την πόρτα την ώρα του μαθήματος, ο φοιτητής να υποχρεούται να χτυπήσει το κουδούνι (!!!) και ο πρώτος αποφασίζει αν θα έχεις το δικαίωμα να μπεις ή όχι στο τσιφλίκι του.

Φυσικά, κανένας υγιώς σκεπτόμενος φοιτητής δεν θα μπορούσε να συμφωνήσει με μια τόσο αρρωστημένη κατάσταση που παραπέμπει σε νοοτροπίες άλλων εποχών και καθεστώτων. Η απαξίωση όμως του φοιτητικού συλλόγου από τις καθεστωτικές παρατάξεις (κοινώς κομματόσκυλα) αλλά και η έλλειψη συντονισμένης συλλογικής συζήτησης και δράσης, βοήθησε τα ανδρείκελα της πρυτανείας να υλοποιήσουν τα αντιδραστικά τους σχέδια και να περάσουν το θέμα στα ψιλά. Πανεπιστημιακό άσυλο, ακαδημαϊκές ελευθερίες, φοιτητικά δικαιώματα και ανθρώπινη αξιοπρέπεια καταπατούνται συνεχώς και χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Υπενθυμίζουμε απλά την έλλειψη δωρεάν σίτισης στο Πα.Μακ., το μπάχαλο που δημιουργήθηκε με τα «δωρεάν» συγγράμματα λόγω της εφαρμογής του Νόμου – Πλαίσιο, την κάμερα (που κατέβηκε φυσικά) στο Πα.Μακ. κα.

Την περασμένη ακαδημαϊκή χρονιά αποφασίσαμε να απαντήσουμε στην τρομοκρατία χτυπώντας με σαμποτάζ του συστήματος ελέγχου και εκβιασμού του Αμφιθεάτρου 14. Η δράση μας αυτή στράφηκε ενάντια στην καθηγητική αυθαιρεσία, αλλά και σε κάθε εξουσιαστικό θεσμό που καταπιέζει καθημερινά τις ζωές και την ελευθερία μας σε εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους όπως το Πανεπιστήμιο. Φυσικά δεν στράφηκε ενάντια στο φοιτητικό κίνημα (η πλειοψηφία του οποίου επιδοκίμασε) όπως προσπάθησαν μάταια να προπαγανδίσουν νοσταλγοί σταλινικο-χιτλερικών πρακτικών χαρακτηρίζοντας μας ως εξοπανεπιστημιακούς, βάνδαλους, ναρκομανείς κτλ.

Από την πρώτη κιόλας μέρα αναλάβαμε την πολιτική και ηθική ευθύνη της πράξης διευκρινίζοντας ότι:
• Η κουκούλα δεν αποτελεί φετίχ ή αυτοσκοπό αλλά αναγκαίο μέτρο άμυνας και αυτοπροστα-
σίας.
• Δεν πιστεύουμε σε πεφωτισμένες πρωτοπορίες που μπορούν να λύσουν από μόνες το πρόβλημα.

• Τέτοιες συμβολικές και πρακτικές κινήσεις μπορούν να δώσουν αφορμή για περεταίρω συλλογικές συζητήσεις και κινητοποιήσεις.

Γι’ αυτό πιστεύουμε πως όλοι οι φοιτητές οφείλουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Καλούμε όλους να αναλογιστούν και να καταγγείλουν ανοιχτά και μαζικά κάθε κίνηση καθηγητή να επαναχρησιμοποιήσει το σύστημα ελέγχου έως ότου απονομιμοποιηθεί στα μάτια όλης της παν/μιακής κοινότητας. Άλλωστε, η ανοιχτή παρακολούθηση όλων των μαθημάτων για όλους τους φοιτητές είναι αναφαίρετο δικαίωμα (ακόμα και καταστατικά κατοχυρωμένο). Μέχρι να δομήσουμε ένα πανεπιστήμιο πραγματικά αμεσοδημοκρατικό, ελεύθερο, προσαρμοσμένο στις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών και της κοινωνίας παρά της γραφειοκρατικής και πλουτοκρατικής ελίτ θα μας βρίσκουν μπροστά τους.

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Αυτοοργάνωση – Αμεσοδημοκρατία – Αδιαμεσολάβητη δράση

ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ – ΚΑΘΗΓΗΤΑΔΕΣ – ΨΕΥΤΟΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ …
… ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΜΑΣ ΘΑ ΣΑΣ ΠΝΙΞΕΙ