ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΣΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΑΣ ΕΦΥΓΕ Ο ΠΑΤΟΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΓΑΜΑΤΟΣ
Και φέτος όπως και κάθε χρόνο οι φοιτητικές παρατάξεις ξυπνάνε από την πολιτική ανυπαρξία που τις χαρακτηρίζει τον περισσότερο καιρό για να παρέμβουν και να απαιτήσουν την εκπροσώπηση. Φυσικά αυτή η παρέμβαση δεν αποσκοπεί στη δράση και την κινητοποίηση, αλλά στο μοίρασμα της πίτας της εξουσίας, ή αλλιώς Δ.Σ. Για άλλη μια φορά, λοιπόν, 11 άτομα θα εκλεχθούν ώστε να παίρνουν αποφάσεις για όλους εμάς, για άλλη μια φορά 11 άτομα θα καθοδηγούν το Σύλλογο Φοιτητών για όφελος δικό τους και των κομματόσκυλων τους.
Οι εκλογές παντός είδους αποτελούν τη βασική έκφανση της αυταπάτης στη σημερινή ΄΄αντιπροσωπευτική΄΄ δημοκρατία. Είναι πολύ βολικό για τους κρατούντες, όλες οι ελπίδες και τα όνειρα να στοιβάζονται σε μία κάλπη, η οποία επαναπροσδιορίζει τους όρους εξουσίας ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η αριστερά, φυσικά, ποτέ δε λείπει από το ΄΄πάρε- δώσε΄΄ της συνδιαλλαγής με την εξουσία, καθώς πάγια τακτική της είναι να αναθέτει τις προσδοκίες σε μία πρωτοπορία, η οποία ποτέ δεν έρχεται σε ρήξη με τους εξουσιαστές και τα τσιράκια τους, αλλά αντίθετα, συνδιαλέγεται μαζί τους χρησιμοποιώντας κούφια αγωνιστικά αιτήματα. Έτσι και φέτος, 6 μήνες μετά το Δεκέμβρη που ζήσαμε, οι αριστεροί εξαργυρώνουν την εξέγερση στα ψηφοδέλτια, έχοντας τη λογική του ΄΄βρεθήκαμε στους δρόμους- ας βρεθούμε και στις κάλπες΄΄.
Περισσότερο τώρα παρά ποτέ η άρνηση του μεσσιανισμού και της αντιπροσώπευσης αποτελεί μονόδρομο. Ας αποτυπώσουμε την απέχθεια που μας αποτελεί η πολιτική τους, με την απαξίωση της. Αυτή η απαξίωση επιτυγχάνεται μέσω της εκλογικής αποχής, μέσα από την παρουσία μας στο δρόμο που είναι ο φυσικός τόπος των κινημάτων, μέσα από τη συμμετοχή μας σε αυτοοργανωμένες και αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις.
ΑΚΥΡΟ- ΑΠΟΧΗ
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ
ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΑ
ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΓΑΜΑΤΟΣ
Και φέτος όπως και κάθε χρόνο οι φοιτητικές παρατάξεις ξυπνάνε από την πολιτική ανυπαρξία που τις χαρακτηρίζει τον περισσότερο καιρό για να παρέμβουν και να απαιτήσουν την εκπροσώπηση. Φυσικά αυτή η παρέμβαση δεν αποσκοπεί στη δράση και την κινητοποίηση, αλλά στο μοίρασμα της πίτας της εξουσίας, ή αλλιώς Δ.Σ. Για άλλη μια φορά, λοιπόν, 11 άτομα θα εκλεχθούν ώστε να παίρνουν αποφάσεις για όλους εμάς, για άλλη μια φορά 11 άτομα θα καθοδηγούν το Σύλλογο Φοιτητών για όφελος δικό τους και των κομματόσκυλων τους.
Οι εκλογές παντός είδους αποτελούν τη βασική έκφανση της αυταπάτης στη σημερινή ΄΄αντιπροσωπευτική΄΄ δημοκρατία. Είναι πολύ βολικό για τους κρατούντες, όλες οι ελπίδες και τα όνειρα να στοιβάζονται σε μία κάλπη, η οποία επαναπροσδιορίζει τους όρους εξουσίας ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η αριστερά, φυσικά, ποτέ δε λείπει από το ΄΄πάρε- δώσε΄΄ της συνδιαλλαγής με την εξουσία, καθώς πάγια τακτική της είναι να αναθέτει τις προσδοκίες σε μία πρωτοπορία, η οποία ποτέ δεν έρχεται σε ρήξη με τους εξουσιαστές και τα τσιράκια τους, αλλά αντίθετα, συνδιαλέγεται μαζί τους χρησιμοποιώντας κούφια αγωνιστικά αιτήματα. Έτσι και φέτος, 6 μήνες μετά το Δεκέμβρη που ζήσαμε, οι αριστεροί εξαργυρώνουν την εξέγερση στα ψηφοδέλτια, έχοντας τη λογική του ΄΄βρεθήκαμε στους δρόμους- ας βρεθούμε και στις κάλπες΄΄.
Περισσότερο τώρα παρά ποτέ η άρνηση του μεσσιανισμού και της αντιπροσώπευσης αποτελεί μονόδρομο. Ας αποτυπώσουμε την απέχθεια που μας αποτελεί η πολιτική τους, με την απαξίωση της. Αυτή η απαξίωση επιτυγχάνεται μέσω της εκλογικής αποχής, μέσα από την παρουσία μας στο δρόμο που είναι ο φυσικός τόπος των κινημάτων, μέσα από τη συμμετοχή μας σε αυτοοργανωμένες και αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις.
ΑΚΥΡΟ- ΑΠΟΧΗ
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ
ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΑ
ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου