Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2006

Αυτονομη Παρέμβαση

Αποτελούμε ομάδα φοιτητών του Πα.Μακ. Ενωθήκαμε υπό την κοινή ανάγκη για οργα­νω­μένη ριζο­σπαστική δράση, όχι όμως με βάση ένα στείρο πολιτικό λόγο. Οι εξελίξεις στο φοιτη­τικό κίνημα μας έδωσαν το έναυσμα να δημιουργήσουμε τη συγκεκριμένη Αυτόνομη Παρέμβαση. Βέ­βαια το φοιτητικό κίνημα ως βασικό στόχο είχε την προάσπιση των ελάχιστων κεκτημένων δικαι­ωμάτων, επειδή μέχρις εκεί μπορούσε να φτάσει η θεωρία κι η δράση όλων των υπαρχόντων πα­ρατάξεων. Θέλουμε να προχωρήσουμε ακόμα πα­ραπέρα, θέτοντας κι άλλους στόχους ενάντια σε κάθε συγκεντρωτισμό εξουσίας και κάθε ιεραρχική δομή, φαινόμενα που συναντάμε πολύ συχνά και μέσα στο πανεπιστήμιο σε όλες τις εκφάνσεις του και περιορί­ζουν την ελευθερία μας. Λειτουρ­γώντας μακριά από μικροπολιτικά-παραταξιακά συμφέροντα, ενάντια σε κομματικές γραμμές.

Η Αυτόνομη Παρέμβαση έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

  • Αμεσοδημοκρατική - αντιιεραρχική. Στηρίζεται στη βάση της απόλυτης ισότητας των συμμετε­χόντων. Όλα αποφασίζονται από κοινού και σε περίπτωση διαφωνίας αποφασί­ζουμε με βάση την ελάχιστη συμφωνία, όπου συναινούν όλοι.
  • Αντιεκλογικό. Δεν έχουμε οποιαδήποτε εκλογική ή αντιπροσωπευτική βλέψη. Δεν ενδιαφερό­μαστε να καταλάβουμε οποιαδήποτε θέση εξουσίας (Δ.Σ., Σύγκλητος, κτλ.). Αυτό γιατί ανέκαθεν ο ρόλος και ο σκοπός κάθε μορφής συγκέντρωσης εξουσίας ήταν η εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων και όχι του συλλογικού συμφέροντος.

Θέλουμε και καλούμε μαζί μας όλο το πανεπιστημιακό δυναμικό (φοιτητές, καθηγητές, μεταπτυχιακούς φοιτητές, διδάκτορες, υπαλλήλους) που έχει τους ίδιους στόχους και θέλει να λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά πιστεύουμε πως πρέπει να διέπουν όλα τα όργανα των φοιτητών, κα­θηγητών και εργαζομένων μέσα στο Πα.Μακ. (Γεν. Συνελεύσεις, Συγκλήτους, τμηματικές συνελεύσεις).

Σύλλογος φοιτητών: Όπως όλοι έχουμε δει η υπάρχουσα Γενική Συνέλευση δεν είναι καθόλου λει­τουργική για πολλούς λόγους. Εντελώς πρακτικά σε ένα σύλλογο 14.000 ατόμων ( εκ των οποίων 9.000 ενεργοί) δεν μπορούν όλοι να εκφράσουν τις απόψεις τους και τους προβληματισμούς τους. Σημαντικό­τερο όμως είναι ότι αυτά τα 14.000 ανήκουν σε διαφορετικά τμήματα και σχολές οπότε είναι λογικό να έχουν διαφορετικά προβλήματα αιτήματα εργασιακά δικαιώματα άρα και συλλόγους. Επίσης δεν είναι δυ­νατόν 11 άτομα ενός Δ.Σ. να αποφασίζουν για 14.000!!! Ο ενιαίος σύλλογος υπάρχει για να εξυπηρετού­νται τα παραταξιακά συμφέροντα ορισμένων γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι ο σύλλογος πρέπει να διασπαστεί ανά τμήματα ή σχολές.

Συνελεύσεις: Ο μόνος τρόπος που εξασφαλίζει ότι οι γεν. συνελεύσεις θα προωθήσουν το διά­λογο, θα εμποδίσουν τα παραταξιακά συμφέροντα και θα αναδείξουν δράσεις, είναι να λειτουρ­γήσουν αμεσοδημο­κρατικά, δηλαδή χωρίς αντιπροσώπευση. Λέμε όχι στα προδιαμορφωμένα πλαίσια «πλαίσια –πακέτα» αλλά στην συνδιαμόρφωση των πλαισίων κατά την διάρκεια της συνέλευσης. Συνελεύσεις που θα γίνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, κι όχι όποτε το κρίνουν σκόπιμο τα παραταξιακά συμφέροντα.




Ως αυτόνομο σχήμα δεν περιοριζόμαστε στα ζητήματα μόνο του πανεπιστημίου, γιατί δεν θέλουμε να απο­μονώσουμε το πανεπιστήμιο από την υπόλοιπη κοινωνία, άλλωστε θέλουμε ένα πανεπιστήμιο κοινωνικό, δηλαδή ανοιχτό σε όλο τον κόσμο. Ούτως ή άλλως το πανεπιστήμιο βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με την υπόλοιπη κοινωνία και τα ζητήματα που την αφορούν…