GUERRILLA: The Taking of Patty Heast
Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010
Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010
Ενημέρωση σχετικά με το νέο έτος....
Η βιβλιοθήκη που έχουμε στήσει στο Πα.Μακ. θα υπάρχει και φέτος τις πρωινές ώρες στο φουαγιέ του Πα.Μακ.
Επίσης, συνέλευση έχουμε ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ στις 14.00...
Επίσης, συνέλευση έχουμε ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ στις 14.00...
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
5η Μάη
Τετάρτη 5 Μαΐου 2010
Μία από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών λαμβάνει χώρα σε πολλές πόλεις της ελλάδας και βρίσκει δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στον δρόμο να απεργούν, να διαδηλώνουν και να εκφράζουν την οργή τους απέναντι στο κεφάλαιο και στα νέα του μέτρα και ενάντια στο όλο καπιταλιστικό σύστημα που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα με την εκμετάλλευση και την μισθωτή σκλαβιά. Οι μαζικές συγκρούσεις με τις ομάδες καταστολής, οι καταλήψεις σε δημόσια κτίρια, ο χωρίς προηγούμενο τεράστιος παλμός και η προσπάθεια εισβολής 200.000 ανθρώπων στην βουλή έπαψαν να μοιάζουν ουτοπικά. Συνθήματα όπως «Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή» και «Το ΔΝΤ δεν είναι ταμείο των λαών, είναι το τσιφλίκι των αφεντικών» κατακλύζουν την γεμάτη δακρυγόνα και άλλα χημικά ατμόσφαιρα.
«3 νεκροί εργαζόμενοι από φωτιά σε τράπεζα»
Η είδηση μας πάγωσε. Μερικά μόνο λεπτά μετά το συμβάν, οι αγωνιζόμενοι σε όλες τις πόλεις της ελλάδας είναι συγκλονισμένοι από το ότι 3 άνθρωποι βρίσκουν τραγικό θάνατο μέσα σε υποκατάστημα της marfin bank το οποίο τυλίγεται στις φλόγες από βόμβες μολότοφ.
Η πολιτική μας ωριμότητα δεν μας επιτρέπει να πάρουμε μέρος στο παιχνίδι απόδοσης ευθυνών που από την μία κατηγορεί τους “προβοκάτορες” και από την άλλη στοχοποιεί, ως μόνο υπεύθυνο, την διεύθυνση της τράπεζας. Κάτι τέτοιο θα ήταν τουλάχιστον κοντόφθαλμο και η συμμετοχή μας στο ριζοσπαστικό κίνημα μας «επιβάλλει» να κοιτάμε τα γεγονότα πιο βαθιά.
Η ανθρώπινη συνείδηση και η αξιοπρέπειά μας δεν μας επιτρέπουν να μιλήσουμε για δίκαιους θανάτους απεργοσπαστών και αστών/μικροαστών που «αν ήταν με το μέρος μας, θα ήταν στην πορεία». Το σωματείο τραπεζοϋπαλλήλων καταγγέλλει με ανακοίνωσή του ότι τα μέτρα πυρασφάλειας του κτιρίου είναι ελλιπή και ότι οι εργαζόμενοι βρέθηκαν στο κατάστημα εγκλωβισμένοι αφού «Τα στελέχη της τράπεζας απαγόρεψαν κάθετα και κατηγορηματικά στους εργαζόμενους να φύγουν, παρόλο που οι ίδιοι το ζητούσαν επίμονα από νωρίς το πρωί, ενώ επέβαλλαν στους εργαζόμενους να κλειδώσουν τις πόρτες και επιβεβαίωναν συνέχεια τηλεφωνικά το κλείδωμα του κτιρίου. Όποιος φύγει να μην έρθει αύριο για δουλειά, ήταν η μόνιμη απειλή. Τους έκλεισαν ακόμα και την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να μην επικοινωνούν με τον έξω κόσμο» (εργαζόμενος Marfin Bank). Φυσικά αυτοί οι παράγοντες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον θάνατο των 3 ανθρώπων αλλά όλοι και όλες μας γνωρίζουμε πως τα αφεντικά, στον βωμό τους κέρδους, αντιμετωπίζουν τους υπαλλήλους σαν αναλώσιμο υλικό που θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να εκμεταλλευτούν ή και να δολοφονήσουν.
Τo συνονθύλευμα της - εσκεμμένης ή μη - αδιαφορίας των αφεντικών και της εντελώς εχθρικής, προς τον συλλογικό κοινωνικό αγώνα, δράσης κάποιων που δυστυχώς βρίσκουν πάτημα στο σώμα του κινήματος για να υλοποιήσουν την ηλιθιότητα και τους φετιχισμούς τους, στάθηκε αρκετό για να συμβεί το τραγικό γεγονός που σόκαρε πρώτα από όλους εμάς.
Εμείς θρηνούμε θύματα
Εμείς είμαστε αυτοί που μετράμε απώλειες αφού την 5η Μαΐου έχασαν την ζωή τους 3 εργαζόμενοι για τους οποίους και με του οποίους παλεύουμε. Όπως ήταν αναπόφευκτο, τα λαμόγια της showbiz (δημοσιογράφοι), οι παρασημοφόροι, τα αφεντικά και οι φασιστικές οργανώσεις δεν άργησαν να εκφράσουν τον θρήνο τους και να φορτώσουν το έγκλημα στο πιο ενοχοποιημένο κομμάτι του ριζοσπαστικού κινήματος όπως ο αναρχικός – αντιεξουσιαστικός χώρος. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν έχασαν χρόνο να διακόψουν την απεργία τους για να πουλήσουν λύπη και κροκοδείλια δάκρυα. Όμως εμείς ήμασταν αυτοί που μείναμε άφωνοι όταν μάθαμε το συμβάν. Άμεσες επιθέσεις σε καταλήψεις και στέκια από τους μπάτσους (Σκαραμαγκά, Ζαΐμη, στέκι μεταναστών – Αθήνα), άμεσες επιθέσεις σε στέκια από φασίστες (στέκι δυτικών συνοικιών – Θεσσαλονίκη) και λεζάντες σε τηλεοπτικά μεγαθήρια που έλεγαν «δολοφόνοι αντιεξουσιαστές» ήταν κάποια από τα αποτελέσματα του να μπαίνει το ΕΓΩ κάποιων πιο πάνω από το δικό μας ΕΜΕΙΣ.
Δεν μας σταματάνε
Με το ψυχολογικό βάρος των 3 νεκρών εργαζομένων συνεχίζουμε να πολεμάμε στον δρόμο της οργής και της σύγκρουσης. Η δική μας επίθεση έχει μόνο στόχο την εξουσία και τους υπερασπιστές της. Η δική μας επίθεση είναι συλλογική και πατάει πάνω στις βάσεις που θέτει η λογική της αλληλεγγύης και της αμεσοδημοκρατίας.
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΡΑ
Μία από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών λαμβάνει χώρα σε πολλές πόλεις της ελλάδας και βρίσκει δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στον δρόμο να απεργούν, να διαδηλώνουν και να εκφράζουν την οργή τους απέναντι στο κεφάλαιο και στα νέα του μέτρα και ενάντια στο όλο καπιταλιστικό σύστημα που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα με την εκμετάλλευση και την μισθωτή σκλαβιά. Οι μαζικές συγκρούσεις με τις ομάδες καταστολής, οι καταλήψεις σε δημόσια κτίρια, ο χωρίς προηγούμενο τεράστιος παλμός και η προσπάθεια εισβολής 200.000 ανθρώπων στην βουλή έπαψαν να μοιάζουν ουτοπικά. Συνθήματα όπως «Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή» και «Το ΔΝΤ δεν είναι ταμείο των λαών, είναι το τσιφλίκι των αφεντικών» κατακλύζουν την γεμάτη δακρυγόνα και άλλα χημικά ατμόσφαιρα.
«3 νεκροί εργαζόμενοι από φωτιά σε τράπεζα»
Η είδηση μας πάγωσε. Μερικά μόνο λεπτά μετά το συμβάν, οι αγωνιζόμενοι σε όλες τις πόλεις της ελλάδας είναι συγκλονισμένοι από το ότι 3 άνθρωποι βρίσκουν τραγικό θάνατο μέσα σε υποκατάστημα της marfin bank το οποίο τυλίγεται στις φλόγες από βόμβες μολότοφ.
Η πολιτική μας ωριμότητα δεν μας επιτρέπει να πάρουμε μέρος στο παιχνίδι απόδοσης ευθυνών που από την μία κατηγορεί τους “προβοκάτορες” και από την άλλη στοχοποιεί, ως μόνο υπεύθυνο, την διεύθυνση της τράπεζας. Κάτι τέτοιο θα ήταν τουλάχιστον κοντόφθαλμο και η συμμετοχή μας στο ριζοσπαστικό κίνημα μας «επιβάλλει» να κοιτάμε τα γεγονότα πιο βαθιά.
Η ανθρώπινη συνείδηση και η αξιοπρέπειά μας δεν μας επιτρέπουν να μιλήσουμε για δίκαιους θανάτους απεργοσπαστών και αστών/μικροαστών που «αν ήταν με το μέρος μας, θα ήταν στην πορεία». Το σωματείο τραπεζοϋπαλλήλων καταγγέλλει με ανακοίνωσή του ότι τα μέτρα πυρασφάλειας του κτιρίου είναι ελλιπή και ότι οι εργαζόμενοι βρέθηκαν στο κατάστημα εγκλωβισμένοι αφού «Τα στελέχη της τράπεζας απαγόρεψαν κάθετα και κατηγορηματικά στους εργαζόμενους να φύγουν, παρόλο που οι ίδιοι το ζητούσαν επίμονα από νωρίς το πρωί, ενώ επέβαλλαν στους εργαζόμενους να κλειδώσουν τις πόρτες και επιβεβαίωναν συνέχεια τηλεφωνικά το κλείδωμα του κτιρίου. Όποιος φύγει να μην έρθει αύριο για δουλειά, ήταν η μόνιμη απειλή. Τους έκλεισαν ακόμα και την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να μην επικοινωνούν με τον έξω κόσμο» (εργαζόμενος Marfin Bank). Φυσικά αυτοί οι παράγοντες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον θάνατο των 3 ανθρώπων αλλά όλοι και όλες μας γνωρίζουμε πως τα αφεντικά, στον βωμό τους κέρδους, αντιμετωπίζουν τους υπαλλήλους σαν αναλώσιμο υλικό που θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να εκμεταλλευτούν ή και να δολοφονήσουν.
Τo συνονθύλευμα της - εσκεμμένης ή μη - αδιαφορίας των αφεντικών και της εντελώς εχθρικής, προς τον συλλογικό κοινωνικό αγώνα, δράσης κάποιων που δυστυχώς βρίσκουν πάτημα στο σώμα του κινήματος για να υλοποιήσουν την ηλιθιότητα και τους φετιχισμούς τους, στάθηκε αρκετό για να συμβεί το τραγικό γεγονός που σόκαρε πρώτα από όλους εμάς.
Εμείς θρηνούμε θύματα
Εμείς είμαστε αυτοί που μετράμε απώλειες αφού την 5η Μαΐου έχασαν την ζωή τους 3 εργαζόμενοι για τους οποίους και με του οποίους παλεύουμε. Όπως ήταν αναπόφευκτο, τα λαμόγια της showbiz (δημοσιογράφοι), οι παρασημοφόροι, τα αφεντικά και οι φασιστικές οργανώσεις δεν άργησαν να εκφράσουν τον θρήνο τους και να φορτώσουν το έγκλημα στο πιο ενοχοποιημένο κομμάτι του ριζοσπαστικού κινήματος όπως ο αναρχικός – αντιεξουσιαστικός χώρος. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν έχασαν χρόνο να διακόψουν την απεργία τους για να πουλήσουν λύπη και κροκοδείλια δάκρυα. Όμως εμείς ήμασταν αυτοί που μείναμε άφωνοι όταν μάθαμε το συμβάν. Άμεσες επιθέσεις σε καταλήψεις και στέκια από τους μπάτσους (Σκαραμαγκά, Ζαΐμη, στέκι μεταναστών – Αθήνα), άμεσες επιθέσεις σε στέκια από φασίστες (στέκι δυτικών συνοικιών – Θεσσαλονίκη) και λεζάντες σε τηλεοπτικά μεγαθήρια που έλεγαν «δολοφόνοι αντιεξουσιαστές» ήταν κάποια από τα αποτελέσματα του να μπαίνει το ΕΓΩ κάποιων πιο πάνω από το δικό μας ΕΜΕΙΣ.
Δεν μας σταματάνε
Με το ψυχολογικό βάρος των 3 νεκρών εργαζομένων συνεχίζουμε να πολεμάμε στον δρόμο της οργής και της σύγκρουσης. Η δική μας επίθεση έχει μόνο στόχο την εξουσία και τους υπερασπιστές της. Η δική μας επίθεση είναι συλλογική και πατάει πάνω στις βάσεις που θέτει η λογική της αλληλεγγύης και της αμεσοδημοκρατίας.
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΡΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
